می توان اذعان داشت که توسعه ورزش ملی بخش مهمی از توسعه اقتصادی اجتماعی است. رواج ورزش در تمامی بخش ها موجب افزایش نشاط اجتماعی و بهره وری ملی می شود، از این رو، هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل اثرگذاری ورزش حرفه ای و قهرمانی بر توسعه ورزش بود. روش این پژوهش، آمیخته بوده و ابزار گردآوری داده های آن پرسش نامه پژوهشگرساخته توسعه ورزش می باشد. جامعه آماری پژوهش را مدیران ورزش و اساتید مدیریت ورزشی تشکیل دادند (حدود 60 متخصص مدیریت ورزشی و 40 مدیر ارشد ورزشی) که به دلیل محدودیت جامعه، نمونه برابر با جامعه در نظر گرفته شد و درنهایت، 73 پرسش نامه دریافت گردید. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون کلموگروف اسمیرنوف، آزمون تی تک نمونه ای، آزمون فریدمن، آزمون دوجمله ای و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج نشان می دهد که در ورزش حرفه ای، اولویت بیشتر از آن معیار داشتن اماکن و فضاهای کالبدی ورزشی دارای استانداردهای بین المللی بوده و در ورزش قهرمانی از آن توسعه نظام استعدادیابی و پرورش ورزشکاران مستعد در توسعه ورزش می باشد. بر این اساس، لزوم توجه ویژه به نظام آموزشی کشور به منظور پرورش استعدادها و ورزشکاران درجهت ایجاد زیرساخت های ورزشی مناسب ضروری به نظر می رسد.

امروزه ورزش قهرمانی و حرفه ای در جهان، بخش عمده ای از صنعت ورزش می باشد که به لحاظ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تاثیرات زیادی بر توسعه کشورها گذاشته است. بنابراین هدف از انجام این پژوهش، طراحی الگوی پارادایمی توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای ایران است. این پژوهش دارای رویکردی کیفی بوده و از روش نظریه داده بنیاد به عنوان روش تحقیق استفاده شده است. روش گردآوری داد ه ها، مطالعه اسناد بالادستی و مصاحبه های عمیق و باز با 19 نفر از نخبگان آگاه از موضوع مورد بحث است. روایی این پژوهش توسط مصاحبه شوندگان و سپس اساتید متخصص مورد بررسی قرار گرفت و تایید گردید. پایایی نیز با استفاده از روش توافق درون موضوعی نتایج 82 درصد به دست آمد. برای تحلیل داده ها از روش مقایسه مداوم در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شده است. بر اساس نتایج به دست آمده از مطالعه اسناد بالادستی و مصاحبه های عمیق، عوامل تعهد اجرایی مدیران، اصلاح ساختار دولت محور، تجاری سازی، خصوصی سازی، ارتقای زیرساخت و توسعه فضاهای ورزشی استاندارد، طراحی نظام استعدادیابی، بسترسازی حرفه ای، عوامل اقتصادی، تکنولوژیکی، فرهنگی و سیاسی(حاکمیت، دولت و مجلس) و استقرار مدل توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای به عنوان نه مولفه موثر در توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای ایران شناسایی و استخراج گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که تشکیل کمیته چانه زنی با دولت، مجلس و سازمان صداوسیما برای اخذ حق پخش تلویزیونی به عنوان مهمترین مولفه درآمدزایی ورزش قهرمانی و حرفه ای، ضرورتی انکارناپذیر است. همچنین به نظر می رسد که مدیریت ورزش قهرمانی و حرفه ای در ایران بسیار پیچیده است و نیازمند الگویی جامع است که همه عوامل از جمله عوامل اقتصادی و سیاسی (عامل کلان)، ارتقای زیرساخت ها و نظام استعدادیابی (عامل میانی) و تعهد اجرایی (عامل فردی) را مدنظر قرار دهد.

هدف: هدف از انجام این پژوهش، طراحی مدل برابری جنسیتی در ورزش ایران (با تاکید بر ورزش قهرمانی و حرفه ای) بود.روش شناسی: روش تحقیق حاضر از نوع کیفی با رویکرد گراندد تئوری (نظریه داده ­بنیاد) بود.گردآوری داده ها از طریق بررسی مبانی نظری و پیشینه های تحقیق و مصاحبه نیمه ساختاریافته با 11 خبره آگاه به موضوع انجام گرفت. جامعه آماری شامل اعضای هیات علمی علوم ورزشی و جامعه شناسی، ورزشکاران و مربیان زن فعال در سطوح قهرمانی و حرفه­ای، مدیران وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک، فدراسیون­های ورزشی و هیات های ورزشی استانی و شهرستانی بود. نمونه گیری به­ صورت نظری انجام و پس از 11 مصاحبه، اشباع نظری حاصل و چارچوب مدل شکل گرفت. روایی این پژوهش توسط محقق و مصاحبه شوندگان مورد بررسی و تایید قرار گرفت. به منظور سنجش کیفیت کدگذاری انجام شده نیز از روش توافق بین دو کدگذار بر اساس ضریب کاپای کوهن (79/0) استفاده شد. تحلیل داده­ ها با استفاده از سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد.یافته ها: در بخش شرایط علی 3 مقوله محوری (عدالت و برابری، جنبش های تساوی طلبانه، تحولات بنیادین فکری)، شرایط زمینه ای 4 مقوله محوری (رویکردهای تنظیمی، رویکردهای  شناختی، رویکردهای هنجاری، رویکردهای ارزشی)، شرایط مداخله­گر 6 مقوله محوری (بی عدالتی و تبعیض، ایستایی دینی، جنسیت زدگی، ساختارهای معیوب حاکمیتی، ایستارهای تاریخی و سنتی، در حاشیه بودن)، راهبردها 4 مقوله محوری (راهبردهای ساختاری، راهبردهای سازمانی، راهبردهای حمایتی، راهبردهای اجرایی) و در بخش پیامدها نیز 3 مقوله محوری (پیامدهای فردی، پیامدهای سازمانی، پیامدهای فرهنگی-  اجتماعی)،  استخراج گردید.نتیجه گیری: نگاه جنسیتی با رعایت عدالت محوری می بایست از ورزش حذف گردد و باور و اعتقاد قلبی به توانمند بودن زنان در ورزش نهادینه گردد. در همین راستا حاکمیت، سیاست، قوانین و مقررات، دین و مذهب، سیستم های مدیریتی و آموزشی و رسانه می توانند زمینه ساز این امر باشند. همچنین بهره مندی از نفوذ نهادهای سیاسی و دینی، حمایت نهادهای بین المللی، افزایش منابع مالی و مبارزات مدنی نیز همگی از جمله راهبردهای مناسب برای تحقق برابری جنسیتی در ورزش ایران به شمار می روند.

هدف از پژوهش حاضر تعیین موقعیت راهبردی و تدوین برنامه راهبردی معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای است. روش تحقیق کیفی است که بر مبنای اهداف تحقیق در ردیف تحقیقات کاربردی و نیازمحور قرار دارد. نحوه گردآوری اطلاعات، استفاده از پرسشنامه باز و مصاحبه نیمه ساختاریافته برای کسب نظرهای اعضای گروه های کانونی بود و در نهایت برای بررسی و تصویب نهایی از نظرهای اعضای شورای راهبری استفاده شد. نمونه تحقیق شامل روسای فدراسیون ها، نواب رییس فدراسیون ها، رییس معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای و رییس معاونت امور بانوان، مدیران کل و تعدادی از کارشناسان معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای بود که به صورت کل شمار 30 نفر در نظر گرفته شد. پس از تجزیه وتحلیل نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید و تشکیل ماتریس ارزیابی هریک از عوامل داخلی و خارجی، محرز شد که معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای از نظر موقعیت راهبردی در منطقه WO قرار دارد. با وجود این، تمامی یازده راهبرد تدوین شده برای تحقق رسالت آن انتخاب شدند. می توان اذعان داشت که معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای با استفاده از فرصت های پیش رو و کاهش ضعف های درونی و با تکیه بر راهبرد های محافظه کارانه خواهد توانست به اهداف متعالی سازمانی خود دست یابد

هدف اصلی این پژوهش، بررسی پیامدهای ورزش قهرمانی کشور بود. برای دستیابی به هدف بیان شده و با توجه به تخصصی بودن موضوع پژوهش، مطالعه کیفی با استفاده از انجام مصاحبه های عمیق با نخبگان این موضوع مورد استفاده قرار گرفت. در این راستا، افراد مرتبط با موضوع پژوهش در حیطه های زیر شناسایی شدند که شامل: کلیه اساتید و متخصصان مدیریت ورزشی، روسای فدراسیون ها، مدیران کل ورزش و جوانان استان ها و کارشناسان عالی وزارت ورزش و جوانان بودند. انجام مصاحبه ها به صورت هدفمند و به شیوه گلوله برفی ادامه یافت و در نهایت 19 نفر مورد مصاحبه قرار گرفتند. در نهایت، داده های حاصل از مصاحبه ها به روش داده بنیاد و از طریق سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در بخش مقوله شرایط علی، مفاهیم بدست آمده از کدگذاری نشانه ها، شامل 35 مورد بود که در 6 مولفه دسته بندی شد. در شرایط زمینه ای 99 مفهوم کلی و 8 مقوله نهایی شناسایی شد. شرایط مداخله گر شامل 6 مولفه اصلی و 53 مقوله دسته بندی شد. همچنین راهبردهای شناسایی شده در 7 حیطه ارائه شده اند به طوری که پوشش دهنده چالش های درونی و بیرونی ورزش قهرمانی در ایران باشند. این حیطه ها شامل : مدیریتی،حقوقی-قانونی، منابع انسانی، تسهیلاتی، اقتصادی، ساختاری و فرهنگی-رسانه ای بودند. در نهایت پیامدهای شناسایی شده حاصل از راهبردها شامل: توسعه اقتصادی، توسعه ملی، توسعه رفتاری و توسعه ساختاری می باشد که تا حدود زیادی منطبق بر راهبردها نیز هستند.

هدف از این پژوهش، ارائه دیدگاه مدیران ارشد بخش تربیت بدنی پیرامون فرایند خصوصی سازی در بخش قهرمانی ورزش کشور بود. بدین منظور، 8 گروه اصلی از مدیران بخشهای ستادی و اجرایی سازمان تربیت بدنی، مدیران تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم تحقیقات و فناوری مورد پرسش قرار گرفتند. روش پژوهش، کتابخانه ای و تحلیل مطالعات انجام شده میدانی و پیمایشی بود. در این تحقیق، با استفاده از پرسشنامه که یکی از ابزارهای تحقیق زمینه ای است، دیدگاه مدیران ورزش کشور درباره موضوع تحقیق یعنی سیاست خصوصی سازی در ورزش بررسی شد. روایی و پایایی پرسشنامه که برای بررسی متغیرهای مورد نظر به کار رفتند، پس از تایید استفاده شدند. 54 پرسش در 8 هدف اصلی پژوهش گروه بندی شد تا فرضیات به خوبی بررسی شوند. براساس نتایج تحقیق، 89.3 درصد از مدیران ورزش کشور، خصوصی سازی را موجب افزایش کارایی در بخشهای مدیریتی دانستند، 90.5 درصد با واگذاری خدمات بخشهای غیردولتی موافق بودند و 94.8 درصد، اعمال خصوصی سازی را مستلزم اصلاح مقررات در زمینه تسهیلات بانکی، مالیات، عوارض و ... دانستند. همچنین، مدیران ضمن اعلام توافق خود با انتقال ورزش قهرمانی از سازمان تربیت بدنی به کمیته ملی المپیک، کمترین توافق را داشتند.